ประวัติวอลเปเปอร์ติดผนัง
วอลเปเปอร์ติดผนังคือวัสดุที่ใช้ในการปิดทับบนผนังเพื่อการตกแต่งที่พักอาศัย สำนักงาน อาคาร เพื่อให้เกิดความสวยงาม วอลล์เปเปอร์มีต้นกำเนิดจากยุโรปตั้งแต่ยุคกลาง ซึ่งบ้านของเหล่าชนชั้นสูงจะนิยมขึงผ้าไว้ที่ผนังหิน เพื่อเพิ่มสีสันและความสวยงามให้แก่ห้อง อีกทั้งเพื่อประโยชน์ในการเป็นชนวนกั้นระหว่างผนังหินที่เย็นกับภายในห้อง เพื่อรักษาอุณภูมิภายในห้องให้อบอุ่นอยู่เสมอ
wallpaper ไม่ใช่แค่กระดาษปิดฝาผนัง ปัจจุบันมีมากมายหลายแบบให้เลือกไม่ว่าจะเป็นเรื่องสี ดีไซน์ วัสดุที่ใช้ เทคโนโลยีกับคุณสมบัติพิเศษที่มีมากขึ้น การติดตั้งที่รวดเร็ว สามารถเข้าอยู่หลังการติดตั้งได้ทันที ไม่มีปัญหาเรื่องกลิ่น อายุการใช้งานที่ยาวนาน หรือปรับเปลี่ยนเพื่อการตกแต่งก็ทำได้อย่างง่ายดาย อีกทั้งยังสร้างบรรยากาศให้รู้สึกเหมือนสถานที่ใหม่ในเวลาที่รวดเร็ว เป็นการสร้างแรงบันดาลใจความรู้สึกกระฉับกระเฉง มีชีวิตชีวาได้เป็นอย่างดี
การเกิดขื้นของวอลเปเปอร์นั้นเกี่ยวโยงอย่างใกล้ชิดกับการเกิดของกระบวนการผลิตกระดาษตามแบบอุตสาหกรรม เพราะวอลเปเปอร์ย่อมเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อมีปริมาณ กระดาษคุณภาพดีอย่างเพียงพอและต่อเนื่อง เริ่มต้นจากในทวีปยุโรป ตั้งแต่ยุคกลาง
แม้ว่าวอลเปเปอร์ที่พิมพ์ลงบนกระดาษแผ่นเล็กจะทำให้ผนังสวยงามได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่การนำไปใช้งานนั้น ค่อนข้างลำบาก จนกระทั่งการผลิตวอลเปเปอร์สามารถทำเป็นม้วนกระดาษขนาดยาวต่อเนื่องกันได้ 10.5 เมตร เป็นครั้งแรกใน ศตวรรษที่ 17
จุดเปลี่ยนที่สำคัญอีกครั้งเกิดขึ้นใน ศตวรรษที่ 18 เมื่อเทคโนโลยีการผลิตทำให้เราสามารถพิมพ์ลวดลายที่มีขนาดใหญ่ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่วอลเปเปอร์เป็นที่นิยมมากขึ้น หากแต่กระบวนการผลิตนั้นยังต้องการช่างฝีมือสูงในการทำซึ่งต้องใช้เวลาและความพิธีพิถันจากงานฝีมือสูง
การคิดค้นเครื่องพิมพ์ลายวอลเปเปอร์ขึ้นในประเทศอังกฤษในปี ค.ศ.1839 ทำให้สามารถ ผลิตวอลเปเปอร์ในปริมาณที่มากขึ้นได้อย่างน่ามหัศจรรย์ และทำให้วอลเปเปอร์กลายสินค้าที่ผู้คนทั่วไปสามารถครอบครองได้อย่างแท้จริง
